RealHOOD

با یک پارچ شکلات ِ تلخ و یه فنجون آب ِ یخ

RealHOOD

با یک پارچ شکلات ِ تلخ و یه فنجون آب ِ یخ

اون که یارش خوشگله جاش تو بهشته :))

جمعه, ۱۶ اسفند ۱۳۹۲، ۰۴:۴۴ ب.ظ

آن گاه که دوست داری همواره کسی به یادت باشد، به یاد من باش که همیشه به یاد توام...«بقره، 152»


پ.ن : این است نیاز‌های اولیه زندگی کنونی ما.

البته می‌شود از «ن» زندگی یا بقیه آن صرف نظر کرد... :| :پی :دی :ابهام


*سخنی با خوانندگان:

خیلی هم عنوان مطلب خوب و شادیه. خیلی هم به دیگر پست‌ها میاد اتفاقا. مگه آدم همیشه توی یه حال و هواست. به خودت بخند!‌ دهه :))



++

یو آی یو سی <VS> استنفورد <VS> ...

خب چه کنم؟ راهش اینه... :به نظر من البته

البته کلا <VS> ای هم وجود نداره. همه در راستای همدیگر‌ند. :) :اینجوریاست :دی

دلم مولانایی می‌خواهد که از شهری به شهری٫ از دیاری به دیاری به دنبال «معنا» و «حقیقت» برگردد.

اصلا دلم مولانا منشانه بودن می‌خواهد. به دنبال شمس گشتن شیرین است٫ فقط فرهاد می‌خواهد ...

[شمس٬ یار٬ خورشید٬ خدا] همگی برای همیشه هستند٫ او که گاهی نیست و حس نمی‌شود منم.

:)


  • ۹۲/۱۲/۱۶
  • 301 Moved Permanently

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
تجدید کد امنیتی