من و دل [باب نخست]

دفتری دیگر آغاز گشت به نام او که جهان‌ها به نام‌ش آغاز گشته‌ست.

فرزندم هیچ وقت با م‌هندسه جماعت لاف عشق مزن که بس گران‌سنگی‌ها بینی.
روزی به دل فرمودیم هاو ماچ دو یو لاو می؟ فرمودند: INF.
فرمودیم: خب!
و این باب تمام شد.
[در نسخه‌ای خطی از کتاب که به تازگی در گوشه‌ی مغز شیخ یافته شده است ادامه داستان به شرح زیر است]
آمده است که در ادامه دل می‌فرماید: شما چقدر؟
فرمودیم: عددی بزرگتر از صفر و کوچکتر از یک البته (REAL TMIE@) در همین آن.
فرمودند: قهر!
و راه خویش به بیابان کشیدند.
به دنبالشان نفس‌زنان دویدیم٬ فرسنگ‌ها دور شدیم تا نهایت امر به دامانشان تمسک جستیم و لحظه‌ای درنگ فرمودند.
با حال زار با صدایی بریده فرمودیم: درست است که در میان صفر و یک است لیکن در هر چشم به هم زدن از دنیا و آخرت‌ در همین میان است و به شرف‌م سوگند تغییر نپذیرد تا زمانی که یا شرفی‌ برایم‌ باقی نباشد یا چشم به هم زدنی. بنده روحی ناقص دارم که تا بی‌نهایت زمانی و مکانی شامل من است. همین عدد کوچک را فقط در بی‌نهایت زمانی‌ این روح ضرب کن٬ مکانی‌ش پیشکش! همه‌ش تقدیم تو باد.
Lets DO that :پی
[خب دگر محفل خصوصی گشت٬ :چشم‌ها درویش]

به ادامه باب توجه فرمایید:
*لحظه حال مهم نیست٬ هر چقدر هم که عمیق باشد. مهم برآیند لحظات است.
زندگی به طول‌ش نیست. به عرض‌ش هم نیست. به برآیند‌ تک تک لحظات‌ش هم نیست. زندگی یه چیز خوبیه که هنوز نمی‌دونم چیه. خیلی اقاست! :پی :دی

**ادب از که آموختی٬ از مودبان :سفارش شما آماده‌است. :ذوق

اون که یارش خوشگله جاش تو بهشته :))

آن گاه که دوست داری همواره کسی به یادت باشد، به یاد من باش که همیشه به یاد توام...«بقره، 152»

پ.ن : این است نیاز‌های اولیه زندگی کنونی ما.

البته می‌شود از «ن» زندگی یا بقیه آن صرف نظر کرد... :| :پی :دی :ابهام

*سخنی با خوانندگان:

خیلی هم عنوان مطلب خوب و شادیه. خیلی هم به دیگر پست‌ها میاد اتفاقا. مگه آدم همیشه توی یه حال و هواست. به خودت بخند!‌ دهه :))

++

یو آی یو سی <VS> استنفورد <VS> ...

خب چه کنم؟ راهش اینه... :به نظر من البته

البته کلا <VS> ای هم وجود نداره. همه در راستای همدیگر‌ند. :) :اینجوریاست :دی

دلم مولانایی می‌خواهد که از شهری به شهری٫ از دیاری به دیاری به دنبال «معنا» و «حقیقت» برگردد.

اصلا دلم مولانا منشانه بودن می‌خواهد. به دنبال شمس گشتن شیرین است٫ فقط فرهاد می‌خواهد ...

[شمس٬ یار٬ خورشید٬ خدا] همگی برای همیشه هستند٫ او که گاهی نیست و حس نمی‌شود منم.

:)

SCAN

به جای اینکه انرژی بگذاریم و تجزیه و تحلیل اخلاقی٬ رفتاری٫ علمی٫ فرهنگی٫ ... دیگران را در چارچوب مشخص طراحی کنیم باید شخص خودمان را تجزیه و تحلیل کامل کنیم و تا این قسمت به طور کامل انجام نشده (که فکر نکنم هیچ‌وقت هم پایانی داشته باشد!) سراغ کشیدن گراف شخصیت‌های دیگر نرویم.

این یک اصل است.

پ.ن: تا خویشتن را نشناسی خیلی چیز‌های دیگر را نخواهی شناخت. :عینک آفتابی مطالعه‌گون

جرم‌ش این بود که اسرار هویدا می‌گفت

همین دیگه. بقیه نداره :پی

پ.ن: معنی خیلی ملموس‌تری از پاداش بهشتی سرفصل بهترین‌هایش که در صدر آن قرب ‌الهی است یافتم.

آرامش. آغوش. خدا.

و رابطه طولی موجود بین‌شان با کسره. :دی

شکر :)

Value++

حالا کم‌کم باید یکم مفیدتر بود.

نه تنها واسه خویشتن٬ بلکه برای همه.

حالا از همه کوچک شروع می‌کنیم و کم‌کم به همه‌های بزرگتر می‌رسیم. :)