حاجیا مرد نکونام نمیرد هرگز

عبادت کردن به زیادی روزه و نماز نیست، بلکه (حقیقت) عبادت، زیاد در کار خدا اندیشیدن است.

[تحف العقول، ص448]

*نتیجه ی حدود یک ماه دست به قلم نبردن چیزی نبود که انتظارش را می کشید. مغزی پر از نانوشته ها که کم کم به سبب فراموشی خالی می شد٫ فکرهای کمتر ولی دردهای بیشتر. و دردهایی که در هیچ حالتی کم نمی شوند.

**حج رفت٫ حاجی شد و چیزی جز سری تراشیده٫ چند قطره اشک آن هم صرفا جهت ریا٫ صورتی آفتاب سوخته و پایی تاول زده و چند دور طواف به دور خانه ای که در رویاهایش هم فکرش را نمی کرد که روزی لمس اش کند نصیب اش نشد. فقط یاد گرفت که مسلمان بودن آن قدر هم که فکر می کرد سخت نیست. فقط کافی بود یکی از هزاران اعمالش را آن گونه که دلچسب او باشد انجام دهد و دیگر برایش کافی است٫ به قول معروف بعد از آن دیگر بارش را بسته است.

* و مردم.

و اعتقاد های مردم.

و کیست که درک کند چقدر برایشان مقدس است اعتقادهای مردم.