فلسفه - دیدگاه صفرم به علاوه ی اپسیلون

توحید چیست؟ خیلی وقته دنبال اون معنی از توحید ام که هیچ ناخالصی و شیشه خورده ای توش نباشه. همش خلوص و خلوص و خلوص باشه.
ممم...
حس می کنم یافتم٫ یا حداقل یک بیشینه ی نسبی برایش پیدا کردم. :شادم
(البته قبلا هم شنیده بودمش بارها ولی لمس اش نکرده بودم)
به نظرم جامعیتش می تونه به زبان عامیانه این باشه:
حتی اپسیلون ذره ای وجود نداره که مخلوق و مفطور(؟!) و معلول خدا نباشه. یعنی اگه لحظه ای تصور کنم که ممکنه سرسوزنی [ماده یا معنویت] وجود داشته باشه که پروردگار تسلط تام بر روی آن نداشته باشند هنوز به وحدانیت اش ایمان قلبی نیاورده ام.
:تمام


دونقطه لبخند.