هیچ مگو

اگر برای خودت حرفی داری notepad یا دفتری صد برگ کافی‌است.

اگر برای یک نفر حرفی داری نامه‌ای یا chat یا یک گپ دوستانه یا حتی پیامکی کافی‌است.

اگر برای دو سه نفر حرفی داری گذاشتن قرار ملاقات توی پارک یا کافی‌شاپ یا Email یا Video conference کافی‌است.

اگر برای صد نفر حرفی داری پست کردن آن توی شبکه‌های اجتماعی کافی‌است.

اگر برای هزاران نفر حرفی داری نوشتن نامه‌ای سرگشاده به آن قشر(؟!) یا مسئولانش کافی‌است.

اگر برای ملتی حرفی‌داری ...

کافی است. سکوت برایت بهتر است.

*اگر دنیایی حرف داری با این طیف گسترده مخاطبانت٬ عمل‌ات کجاست پس؟!