رای خواهم داد

وقتی بزرگترین دلیلی که نمی توانی خودت را متقاعد کنی که رای دهی این باشد که آن مهر «لعنتی؟!» در شناسنامه ات می خورد و متنفری از آن که وقتی چند سال دیگر برگشتی و دلت خواست در وطن ات کار تاثیر گذار داشته باشی تو را به خاطر همین بر دیگری که شاید ده برابر تو توانایی داشته باشد ترجیح دهند٬ وقتی کارت گیر کرد کارت را راه بیندازند ولی کار آن دیگری را نه٫ وقتی خواستی وام بگیری سریع جوابگو باشند ولی برای آن دیگری نع(!) ... و در صف نان هم هوایت را بیشتر از آن دیگری داشته باشند.

یاد این می افتی و سپس سعی می کنی خودت را آرام کنی و سعی می کنی این در خاطرت بماند که اگر در آینده [دور/نزدیک] کاره ای شدی یا از نزدیکان کاره شدگان شدی این سنت نمی دانی از کجا آورده را بهبود بخشی (چیزی را حذف که نمی شود کرد :دی+پی) تا معدود(!؟) کسانی که خودشان نیستند و می آیند به صورت کاتوره ای رای می دهند خودشان شوند و با عقل و فهم خویش تحقیق و تدبر کنند و سپس تک رای خود را به آن که واقعا اصلح می دانند هدیه کنند. و صد البته احساس مفید بودن و تاثیرگذار بودن کنند...

اینجوری بهتر نیست؟!

تمام.

:کلا حرف سیاسی نه بلدم٫ نه می تونم بزنم٫ ۱۰ بار هم از زوایای مختلف خوندم تا مطمئن شم ناخواسته به هیچ کس بر نخوره٫ کلی انرژی برد ازم٫ :پی دی

البته اگه بشه اسم این رو گذاشت حرف ۲۰ آ ۳۰ . به نظر خودم که اجتماعیه خیلی خیلی بیشتر.