آدامس

دوست داشتم بنویسم ولی ننوشتم٫ راستش را بخواهی ترسیدم از خودم.

گفتم کمی بیشتر بجوم اش. درست است که مزه اش می رود ولی در عوض خیالم راحت می شود.

آنقدر جویدمش تا آخرش به کلی اصل موضوع از یادم رفت.

*می خواست بگوید ولی نگذاشتم.

یکی می گفت آدمی از نگفتن لجش می گیرد ولی پشیمان نمی شود.

گذاشتم حرفش را بجود٫ با اینکه تمام شیرینی اش‌ (شایدم طعم اکالیپتوس مانندش یا ...) رفت ولی در عوض دیگر پشیمان نمی شود٫ همین کافی است.

هنوز هم خوابم می آید.

:سوت+سکوت